Melónuflokkurinn - og sá appelsínuguli

Ég tek eftir því að rauði liturinn er miklu meira áberandi í auglýsingum og kynningarefni Samfylkingarinnar nú en í fyrri kosningum. Ég man ekki betur en að appelsínugulur hafi lengi verið einkennislitur flokksins og rauði liturinn hafi verið látinn hverfa með sama hætti og Internationalinn hljóðnaði á flokksþingunum - svona til að undirstrika með táknrænum hætti skilin við fortíð stórs hóps Samfylkingarmanna í Alþýðubandalaginu. Hugsanlega er skýringin á hinum sterkrauða svip Samfylkingarinnar nú sú að flokkurinn sé að reyna að senda dulin skilaboð til þess stóra hóps kjósenda á vinstri vængnum sem virðist vera á leiðinni yfir til Vinstri-grænna.

Rauði liturinn sést hins vegar varla í kynningarefni VG. Það er áreiðanlega ekki heldur tilviljun. Spunameistarar flokksins gera sér væntanlega grein fyrir því að grænu áherslurnar höfða til mun fleiri kjósenda en gamla vinstri stefnan. Vandi VG í þessu sambandi er hins vegar sá að í aðdraganda kosninga koma miklu fleiri mál til umræðu en umhverfismálin. Og alltaf þegar rætt er um utanríkismál, atvinnumál, efnahagsmál, skattamál eða ríkisafskipti almennt koma hinar gömlu, rauðu áherslur í ljós.

Það má nefnilega segja um VG eins og sagt var um græningja í Þýskalandi fyrir 20-30 árum: Þeir eru eins og melónan - grænir hið ytra en rauðir hið innra.

Athugasemdir

[Auðun Gíslason, 25.4.2007 kl. 23:02]

Er stjórnin fallin í kjördæmi formannsins?